Historische achtergrond
Oost- en Zuidoost-Azië
China en Japan kennen de Tuber al eeuwen, meestal als wilde delicatessen, maar ze hebben nooit de iconische culturele status bereikt die de Europese truffels in Frankrijk/Italië hebben.
Het wereldwijde belang van Aziatische truffels nam pas toe aan het einde van de 20e eeuw, toen Tuber indicum ("Chinese zwarte truffel") zijn intrede deed op de internationale markten.
Arabisch schiereiland & Noord-Afrika
De woestijntruffels(Terfezia, Tirmania, Mattirolomyces) worden al meer dan 2000 jaar gebruikt in de culinaire en medicinale tradities van het Midden-Oosten en Noord-Afrika.
Klassiek Arabische teksten, etnomycologie van bedoeïenen en mediterrane folklore beschrijven hun seizoensgebonden verzameling na regenbuien.
Teelt in Azië
China - het belangrijkste truffelproducerende land in Azië. Grote plantages van Tuber melanosporum, T. indicum, T. himalayense; onderzoekscentra in Yunnan, Sichuan en Hunan.
Taiwan - kleinere maar technologisch geavanceerde experimentele boomgaarden.
Japan en Zuid-Korea - proefvelden, voornamelijk met T. magnatum, T. melanosporum en lokale Japanse knolsoorten.
Woestijntruffelteelt
Soorten: Terfezia, Tirmania, Mattirolomyces.
Succesvol gekweekt op beperkte experimentele schaal in: Saoedi-Arabië, Marokko, Tunesië, Israël
Woestijntruffels zijn veel moeilijker te kweken dan Tuber omdat:
Ze vereisen specifieke neerslagpatronen in aride gebieden
Hun waardplanten(Helianthemum) zijn moeilijk op schaal te houden
Het succes van mycorrhisatie is laag en inconsistent
Inheemse truffelsoorten per regio
1. Arabisch Schiereiland
Gedomineerd door woestijntruffels (familie Terfeziaceae):
Terfezia claveryi
Terfezia boudieri
Tirmania nivea
Tirmania pinoyi
Mattirolomyces terfezioides (minder vaak voorkomend)
Deze soorten vormen voornamelijk mycorrhiza met Helianthemum struiken.
2. Noord-Afrika (Marokko, Algerije, Tunesië, Libië, Egypte)
Rijk aan woestijntruffels:
Terfezia arenaria
Terfezia leptoderma
Terfezia claveryi
Tirmania nivea
Picoa lefebvrei (soms inbegrepen)
In de mediterrane kustgebieden komen ook echte knolgewassen voor:
Tuber aestivum (Bourgondische/zomertruffel)
Knol borchii
Tuber melanosporum (gedocumenteerd in bepaalde microhabitats)
3. Verre Oosten/Oost-Azië (China, Japan, Korea, Himalaya)
Oost-Azië is een biodiversiteitshotspot voor Knol.
China
Gangbaar en economisch relevant:
Tuber indicum
Knol himalayense
Tuber pseudoexcavatum
Tuber sinense
Tuber liyuanum
Knol lijiangense
en meer dan 25 minder bekende soorten uit Yunnan, Sichuan, Tibet
Japan
Tuber japonicum
Knol himalayense
Tuber japonicum var. formosanum (Taiwanese link)
Andere lokale zwarte truffel familieleden
Belangrijke Aziatische en internationale onderzoekers / referenties
Hieronder staan de meest geciteerde onderzoekers die specifiek werken aan Aziatische knollen of woestijntruffels.
Onderzoekers naar Aziatische knolgewassen
Li, Qiang (Q. Li) - bodemmicrobioom & ecologie van T. indicum
Fan, Li (L. Fan) - fylogenie en taxonomie van Chinese knollen
Zhang, Shu-Yan; Liu, Pei-Gui; Wang, X-H. - soortbeschrijving en moleculair werk
Kinoshita, Akiko - genetica en verspreiding van Tuber himalayense in Japan
Murata, Hiroshi - Japanse ectomycorrhizatruffelstudies
Onderzoekers naar woestijntruffels (Noord-Afrika & Midden-Oosten)
Diez, J.; Manjón, J.L.; Martín, F. - moleculaire fylogenie van Terfeziaceae
Mandeel, Q.A. (Bahrein/Saudi-Arabië) - ecologie van woestijntruffels
Khabar, Lakhder (Marokko) - studies biodiversiteit
Slama, A. (Tunesië) - biologie en verspreiding van woestijntruffels
